Rzadko się zdarza, że czyjeś curriculum vitae dobiega kresu. Racja jest prosta i bardzo ludzka. Po prostu zawsze czekamy na ciąg dalszy. Częściej jednak lękamy się zbyt małego dystansu, jakie dzieli nas od wydarzeń, które warto uwiecznić. Trudno jest opisać, a co dopiero ocenić, dzień wczorajszy czy nawet przedwczorajszy. Tylko człowiek bardzo zarozumiały może mieć niezachwiane przekonanie, że dostatecznie rozeznał czas i ludzi do tego stopnia, że może się ważyć na ich szufladkowanie. Bywają i takie memuary. Zazwyczaj jednak u podstaw ich leży promowanie siebie z nadzieją na natychmiastowe zyski. [Autor]
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W tej książce Karol Modzelewski, wybitny historyk (autor m.in. Barbarzyńskiej Europy ), a w czasach PRL współautor - z Jackiem Kuroniem - Listu otwartego do partii (1965), jeden z duchowych przywódców buntu młodzieży studenckiej w marcu 1968 r., i jeden z ojców-założycieli pierwszej "Solidarności" (1980-1981), rachuje się z politycznymi doświadczeniami swojego pokolenia i środowiska. Przedstawiony w książce bilans zwycięstw i klęsk tego środowiska odbiega od wersji prezentowanej zazwyczaj przy uroczystych okazjach. Autobiograficzna perspektywa nadaje refleksjom autora ton osobisty, mimo to jednak, a może dzięki temu, otrzymujemy żywy i oryginalny obraz najnowszej historii Polski. Karol Modzelewski wie, że autobiografii przystoi autoironia, toteż narrację o sprawach bardzo poważnych ubarwiają anegdoty - jak choćby o gafie popełnionej przez autora w rozmowie z prezydentem Aleksandrem Kwaśniewskim podczas dekoracji Orderem Orła Białego. Wiele tu także informacji nieznanych, a ważnych. Książkę czyta się dobrze i z pożytkiem dla rozumienia naszej wspólnej historii, naszych bliźnich i siebie samych.
